Cultuurschok
Blijf op de hoogte en volg Linde
27 Februari 2018 | Nepal, Kathmandu
Pashupatinath tempel, één van de vier belangrijkste hindoeïstische tempels in Azië. Het is niet 1 gebouw, maar het zijn er meerdere verspreid over een heel gebied. Overal staan beelden, kleinere tempels en andere gebouwen.
Wat een verschil met boeddhistische tempels!
De 'main temple' mochten wij als toeristen helaas niet binnen, dus hebben we er wat omheen gelopen. Aan de zijkant van de tempel was een trap. We hoopten misschien van bovenaf op het tempelplein neer te kunnen kijken, maar kwamen niets nog leukers tegen. Apen!
Één van de rituelen van het hindoeïsme, is het crematie ritueel. Dwars door het tempel gebied loopt een grote rivier, de Bagmati River. Aan de kant van de rivier vindt het cremeren plaats, zodat als het lichaam helemaal verbrand is, ze het as zo de rivier in kunnen vegen en het platform klaar kunnen maken voor de volgende crematie.
Toen we besloten naar deze tempel te gaan, hadden we ons niet gerealiseerd dat dit daar zou gebeuren. Één van de vele gidsen die zich aan ons opdrongen, wees ons erop dat we bij de rivier moesten kijken omdat er een crematie ceremonie op het punt stond te beginnen. ..Slik..
Ik was enorm met mezelf in tweestrijd. Aan de ene kant wilde ik het graag zien, omdat de dood niet iets zou moeten zijn wat wordt weggestopt zoals bij ons. Het is een deel van het leven en de manier waarop ze er hier mee omgaan is een groot deel van hun cultuur, een cultuur die ik graag beter wil leren kennen.
Aan de andere kant voelde het heel raar om zo naar het verdriet van een ander te kijken.
Er stond een vrouw bij het lichaam (een man, wat hij van de vrouw was weet ik niet) en je hoorde haar vanaf de andere kant van de rivier hartverscheurend huilen.
Steeds meer mensen verzamelden zich om ons heen en praatten gezellig terwijl ze foto's stonden te maken. Dit terwijl de wereld van de vrouw aan de andere kant van de rivier compleet instortte.
Uiteindelijk won de kant die het wel wilde zien en zijn we blijven kijken. In het begin was het lichaam bedekt met oranje doeken, dit maakte het iets minder 'echt', omdat je niet de persoon zelf zag. Dat veranderde toen de ceremonie begon. De vrouw liep rondjes om de man, deed gebeden en leunde haar hoofd op het lichaam. Hierna werden de doeken verwijderd, waardoor we het hele lijf van de man konden zien. Nog zo'n 'slik..' momentje. Een gezicht zien maakt het meteen veel persoonlijker, omdat je dan ziet dat het echt een persoon is. Er werd water (denk ik) over het lichaam gegoten, waarna ze een vlam in zijn mond plaatsen. Weer liep de vrouw rondjes om het 'bed', deze keer nóg harder huilend.
Toen ze klaar was met afscheid nemen, werd het lichaam bedekt met stro, wat op verschillende plekken aangestoken werd zodat het lichaam zou verbranden.
Wat een verschil met boeddhistische tempels!
De 'main temple' mochten wij als toeristen helaas niet binnen, dus hebben we er wat omheen gelopen. Aan de zijkant van de tempel was een trap. We hoopten misschien van bovenaf op het tempelplein neer te kunnen kijken, maar kwamen niets nog leukers tegen. Apen!
Één van de rituelen van het hindoeïsme, is het crematie ritueel. Dwars door het tempel gebied loopt een grote rivier, de Bagmati River. Aan de kant van de rivier vindt het cremeren plaats, zodat als het lichaam helemaal verbrand is, ze het as zo de rivier in kunnen vegen en het platform klaar kunnen maken voor de volgende crematie.
Toen we besloten naar deze tempel te gaan, hadden we ons niet gerealiseerd dat dit daar zou gebeuren. Één van de vele gidsen die zich aan ons opdrongen, wees ons erop dat we bij de rivier moesten kijken omdat er een crematie ceremonie op het punt stond te beginnen. ..Slik..
Ik was enorm met mezelf in tweestrijd. Aan de ene kant wilde ik het graag zien, omdat de dood niet iets zou moeten zijn wat wordt weggestopt zoals bij ons. Het is een deel van het leven en de manier waarop ze er hier mee omgaan is een groot deel van hun cultuur, een cultuur die ik graag beter wil leren kennen.
Aan de andere kant voelde het heel raar om zo naar het verdriet van een ander te kijken.
Er stond een vrouw bij het lichaam (een man, wat hij van de vrouw was weet ik niet) en je hoorde haar vanaf de andere kant van de rivier hartverscheurend huilen.
Steeds meer mensen verzamelden zich om ons heen en praatten gezellig terwijl ze foto's stonden te maken. Dit terwijl de wereld van de vrouw aan de andere kant van de rivier compleet instortte.
Uiteindelijk won de kant die het wel wilde zien en zijn we blijven kijken. In het begin was het lichaam bedekt met oranje doeken, dit maakte het iets minder 'echt', omdat je niet de persoon zelf zag. Dat veranderde toen de ceremonie begon. De vrouw liep rondjes om de man, deed gebeden en leunde haar hoofd op het lichaam. Hierna werden de doeken verwijderd, waardoor we het hele lijf van de man konden zien. Nog zo'n 'slik..' momentje. Een gezicht zien maakt het meteen veel persoonlijker, omdat je dan ziet dat het echt een persoon is. Er werd water (denk ik) over het lichaam gegoten, waarna ze een vlam in zijn mond plaatsen. Weer liep de vrouw rondjes om het 'bed', deze keer nóg harder huilend.
Toen ze klaar was met afscheid nemen, werd het lichaam bedekt met stro, wat op verschillende plekken aangestoken werd zodat het lichaam zou verbranden.
-
27 Februari 2018 - 19:23
Oma En Opa Schukkink:
Zeker anders dan in ons land, eindresulaat is gelijk——AS -
27 Februari 2018 - 23:00
Brigitte:
hoi Linde
wat heb je het weer mooi en heder op geschreven. wat goed dat je toch bent gaan kijken.
dat zal wel een diepe indruk op je gemaakt hebben.
Groetjes Brigitte
-
16 Maart 2018 - 05:52
Deirdre:
Hey dappertje,
Ik zie je daar zo staan met je slik-moment. Petje af dat je erover hebt nagedacht en dat je begrijpt hoe de dood onderdeel is van deze cultuur. Ik wou dat wij er ook wat relaxter mee om konden gaan. Heel dapper van je om het toch te willen ervaren. Wat is Pashupatinath mooi he?
XXXX
Deirdre
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
